Lange tijd ging ons gezin gebukt onder de sinterklaashysterie. Primair omdat ons pa een decade of wat de bedrijfsklaas was van Shell Pernis en als zodanig de Rivierahal in Blijdorp bezocht. Ik ben een keer als hulppiet in zijn gevolg beland toen het nog niet opgedroogde Zierikzee

met een sintbezoek werd vereerd, zal wel in '55 geweest zijn. Daar aangeland werd me toegebeten dat ik vrolijk moest gaan rondspringen. Moet je nodig tegen een puber zeggen. Later ging ik met zwager Jules het commerciële pad op, maar dat was geen succes. Het enige aardige van 5 december vond en vind ik de surprise, daar leefde ik me in uit. Enfin, de enscenering betreft dus een sloeberig armoegezin, dat niet wordt toegelaten tot de winkel (wat eigenlijk Jamin had moeten zijn, maar die kon ik niet vinden en wij winkelden n.b. bij de Coop en De Spar en zeker niet bij Simon of De Gruyter. En die sint zit daar op z'n dikke krent en steekt geen helpende hand toe. Zoiets dus. Overigens kwam ik pas achter de maskerade, toen ik op het toneel geroepen, in een van de pieten m'n broer herkende. En eenmaal op dat spoor ook mijn vader's stem.